ἀντεμόνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀντεμόνιον	τὰ	ἀντεμόνιᾰ
γενική	τοῦ	ἀντεμονίου	τῶν	ἀντεμονίων
δοτική	τῷ	ἀντεμονίῳ	τοῖς	ἀντεμονίοις
αιτιατική	τὸ	ἀντεμόνιον	τὰ	ἀντεμόνιᾰ
κλητική ὦ!		ἀντεμόνιον		ἀντεμόνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀντεμονίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀντεμονίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀντεμόνιον < μεσαιωνική λατινική antimonium < αραβική إثمد (ʾiṯmid) < αρχαία ελληνική στίμμι (αντιδάνειο)

Ουσιαστικό

ἀντεμόνιον ουδέτερο

• (χημεία) αντιμόνιο