ἀγαθύνω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀγαθύνω < ἀγαθός + -ύνω

Ρήμα

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	ἀγαθύνω	ἀγαθύνομαι
Παρατατικός	ἠγάθυνον	ἠγαθυνόμην
Μέλλοντας	ἀγαθυνῶ	----(*)----
Αόριστος	ἠγάθυνα	----(*)----
Παρακείμενος	----(*)----	----(*)----
Υπερσυντέλικος	----(*)----	----(*)----
Συντελ.Μέλλ.

ἀγαθύνω

1. σύνταξη με αιτιατική, ἀγαθύνω τινά = ευεργετώ, εξυψώνω κάποιον
2. σύνταξη με δοτική, ἀγαθύνω τινί = είμαι ευεργετικός σε κάποιον
3. (αμετάβατο) γίνομαι καλός
4. ἀγαθύνομαι (μέση φωνή) = ενεργό για το καλό
5. ἀγαθύνομαι (παθητική φωνή) = είμαι εύθυμος

Συνώνυμα

• ευεργετώ, ἀγαθοποιῶ, ἀγαθοεργῶ

Παράγωγα

• ἀγάθυνσις

Σύνθετα

• συναγαθύνω
• ἐπαγαθύνω

Σημειώσεις

• το ρήμα ἀγαθύνω είναι ελλιπές και μεταγενέστερο, απαντάται σε ορισμένους μόνο ενεργητικούς χρόνους καθώς και στον ενεστώτα μέσης φωνής (ἀγαθύνομαι), περιλαμβάνεται στα σύνθετα ρήματα με πρώτο συνθετικό τη λέξη ἀγαθός, απαντάται στις Νεφέλες του Αριστοφάνη (602)