ψελλότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ψελλοτητ-
ονομαστική	ἡ	ψελλότης	αἱ	ψελλότητες
γενική	τῆς	ψελλότητος	τῶν	ψελλοτήτων
δοτική	τῇ	ψελλότητῐ	ταῖς	ψελλότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ψελλότητᾰ	τὰς	ψελλότητᾰς
κλητική ὦ!		ψελλότης		ψελλότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψελλότητε
γεν-δοτ	τοῖν		ψελλοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψελλότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ψελλό(ς) + -της

Ουσιαστικό

ψελλότης θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) λανθασμένη άρθρωση σε ορισμένους φθόγγους της ομιλίας

Συγγενικά

• ψελλίζω
• ψελλισμός

→ και δείτε τη λέξη ψελλός}

Δείτε επίσης

• διαφορετική σημασία: τραυλότης

Πηγές

• ψελλότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.