φώριος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φώριος < φώρ

Επίθετο

φώριος, -ος, -ον

1. (ελληνιστική κοινή) κλοπιμαίος, λαθραίος

   ※  1ος↓ αιώνας Φίλων ο Ιουδαίος, De Specialibus Legibus (lib. i‑iv) Book 4 Chapter 2 (4.2), p. 210 @scaife.perseus

   αἰδῶ προκάλυμμα ποιούμενος τῶν ἁμαρτημάτων τὸ σκότος, ἰδίᾳ κολαζέσθω μόνον ὢν ὑπόδικος ὧν ἐπεχείρησε βλάπτειν καὶ κατατιθέτω διπλοῦν τὸ φώριον, ἄδικον ὠφέλειαν ἐξιώμενος βλάβῃ δικαιοτάτῃ.

   ※  1ος↓ αιώνας Φίλων ο Ιουδαίος, De Specialibus Legibus (lib. i‑iv) Book 4 Chapter 11 (4.11) @scaife.perseus

   Τὰ μὲν οὗν ἄλλα φώρια τετίμηται διπλῇ καταθέσει.

2. (μεταφορικά) (ελληνιστική κοινή) κρυφός, κρυψίνους

Πηγές

• φώριος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φώριος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.