φωνητικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	φωνητικός	φωνητική	φωνητικό
γενική	φωνητικού	φωνητικής	φωνητικού
αιτιατική	φωνητικό	φωνητική	φωνητικό
κλητική	φωνητικέ	φωνητική	φωνητικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	φωνητικοί	φωνητικές	φωνητικά
γενική	φωνητικών	φωνητικών	φωνητικών
αιτιατική	φωνητικούς	φωνητικές	φωνητικά
κλητική	φωνητικοί	φωνητικές	φωνητικά

Ετυμολογία

φωνητικός < ελληνιστική κοινή φωνητικός ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική phonétique)

Επίθετο

φωνητικός

1. σχετικός με τη φωνή

   οι φωνητικές χορδές

2. (ουσιαστικοποιημένο) τα φωνητικά: το τμήμα ενός έργου όπου δεν εκτελείται η μουσική μόνον από άψυχα όργανα και μουσικούς, αλλά ακουγεται και ανθρώπινη φωνή
3. (γλωσσολογία) σχετικός με τη φωνητική, τον κλάδο της γλωσσολογίας

Συγγενικές λέξεις

• φωνητικά
• φωνητική
• → δείτε τη λέξη: φωνή

Μεταφράσεις

    φωνητικός

αγγλικά : vocal (en), phonetic (en)

γαλλικά : vocal (fr), phonétique (fr)