φωνακλάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φωνακλάς	η	φωνακλού	το	φωνακλάδικο & φωνακλούδικο
γενική	του	φωνακλά	της	φωνακλούς	του	φωνακλάδικου & φωνακλούδικου
αιτιατική	τον	φωνακλά	τη	φωνακλού	το	φωνακλάδικο & φωνακλούδικο
κλητική		φωνακλά		φωνακλού		φωνακλάδικο & φωνακλούδικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φωνακλάδες	οι	φωνακλούδες	τα	φωνακλάδικα & φωνακλούδικα
γενική	των	φωνακλάδων	των	φωνακλούδων	των	φωνακλάδικων & φωνακλούδικων
αιτιατική	τους	φωνακλάδες	τις	φωνακλούδες	τα	φωνακλάδικα & φωνακλούδικα
κλητική		φωνακλάδες		φωνακλούδες		φωνακλάδικα & φωνακλούδικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
ομάδα '-άς', Κατηγορία όπως «γλωσσάς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φωνακλάς < φωνάκλ(α), μεγεθυντικό του φωνή + -άς

Και ουσιαστικοποιημένο.

Προφορά

ΔΦΑ : /fo.naˈklas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φω‐να‐κλάς

Επίθετο

φωνακλάς, -ού, -άδικο/ούδικο

• που φωνάζει πολύ, που βάζει εύκολα τις φωνές, που καβγαδίζει υψώνοντας τη φωνή συχνά

Μεταφράσεις

    φωνακλάς

γαλλικά : criard (fr), braillard (fr), gueulard (fr)

Πηγές

• φωνακλάς - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• φωνακλάς - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)