φυτός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φυτός < φύω

Επίθετο

ὁ φυτός, ἡ φυτή, τό φυτόν

1. που έχει βλαστήσει, φυτρώσει
2. (μεταφορικά) αυτός που είναι έργο της φύσης, όχι ο τεχνητός, δίχως την παρέμβαση ανθρώπου
3. πιθανόν ο ξύλινος

Συγγενικά

• ὁ, ἡ φυτάλμιος, το φυτάλμιον (που τρέφει πατρικά, με φροντίδα, αλλά και εκ γενετής, φυσικός)
• ἡ φύτλη (φύτρα, γένος, φυλή
• το ουσιαστικό φυτόν
• ἡ φυταλιά
• ἡ φυτάς