φυσίγγιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φυσίγγιο	τα	φυσίγγια
γενική	του	φυσιγγίου & φυσίγγιου	των	φυσιγγίων
αιτιατική	το	φυσίγγιο	τα	φυσίγγια
κλητική		φυσίγγιο		φυσίγγια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φυσίγγιο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου

(2)

Ετυμολογία

φυσίγγιο < (ελληνιστική κοινή) φυσίγγιον, υποκοριστικό του φυσίγγη < φῦσιγξ

Προφορά

ΔΦΑ : /fiˈsiŋ.ɟi.o/

Ουσιαστικό

φυσίγγιο ουδέτερο

1. (στρατιωτικός όρος) (πυρομαχικά) το σύνολο βλήματος και κάλυκα που περιέχει την εκρηκτική γόμωση
2. (ηλεκτρολογία) είδος ηλεκτρικής ασφάλειας

Άλλες μορφές

• φυσίγγι

Συνώνυμα

• φισέκι

Συγγενικά

• φισέκι / φυσέκι
• φύσιγγα
• φυσιγγιοθήκη

Μεταφράσεις

    στρατιωτικός όρος

αγγλικά : cartridge (en) γαλλικά : cartouche (fr) γερμανικά : Patrone (de) πολωνικά : nabój (pl)

    ηλεκτρολογία

γερμανικά : Sicherung (de) πολωνικά : bezpiecznik (pl) topikowy (pl) γαλλικά : fusible (fr), plomb (fr)