φθέγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φθέγμᾰ	τὰ	φθέγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	φθέγμᾰτος	τῶν	φθεγμᾰ́των
δοτική	τῷ	φθέγμᾰτῐ	τοῖς	φθέγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	φθέγμᾰ	τὰ	φθέγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		φθέγμᾰ		φθέγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φθέγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		φθεγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φθέγμα < (φθέγγομαι) θέμα φθεγ- + -μα

Ουσιαστικό

φθέγμα, -ατος ουδέτερο

1. ο ήχος της φωνής, η φωνή
2. η γλώσσα, η ομιλία
3. ο λόγος
4. φωνές ζώων, πουλιών

Συγγενικά

με φθεγμ-

• ἀνάφθεγμα
• ἀντίφθεγμα
• ἀπόφθεγμα
• ἀποφθεγματίας
• ἀποφθεγματικός
• ἐπίφθεγμα
• ἐπιφθεγματικός
• φθεγματικός
• μεσόφθεγμα
• παράφθεγμα
• πρόσφθεγμα

→ και δείτε τη λέξη φθόγγος για θέμα φθογγ- & φθέγγομαι

Δείτε επίσης

στα νέα ελληνικά

• απόφθεγμα
• αρεταμαρτωλιδεοπαθόφθεγμα
• επίφθεγμα

Πηγές

• φθέγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φθέγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.