υποτροπή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υποτροπή	οι	υποτροπές
γενική	της	υποτροπής	των	υποτροπών
αιτιατική	την	υποτροπή	τις	υποτροπές
κλητική		υποτροπή		υποτροπές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποτροπή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑποτροπή. Μορφολογικά αναλύεται σε υπο- + τροπή < τρέπω

• για τον νομικό όρο < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική rechute

Προφορά

ΔΦΑ : /i.po.tɾoˈpi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐τρο‐πή

Ουσιαστικό

υποτροπή θηλυκό

1. (ιατρική) η επανεμφάνιση συμπτωμάτων ασθένειας μετά από μια περίοδο βελτίωσης, π.χ
2. (νομικός όρος) η επανάληψη από έναν ένοχο μιας αξιόποινης πράξης για την οποία έχει υποστεί ποινή

Συγγενικά

• υποτροπιάζω
• υποτροπίαση
• υποτροπιασμός
• υπότροπος

Μεταφράσεις

    υποτροπή

αγγλικά : relapse (en), backslide (en) γαλλικά : recrudescence (fr), récidive (fr) γερμανικά : Rückfall (de)