τσαρούχι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τσαρούχι	τα	τσαρούχια
γενική	του	τσαρουχιού	των	τσαρουχιών
αιτιατική	το	τσαρούχι	τα	τσαρούχια
κλητική		τσαρούχι		τσαρούχια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσαρούχι < μεσαιωνική ελληνική τσαρούχιν < παλαιά τουρκική çaruk (> τουρκική çarık (σανδάλι με πέτσινη σόλα))

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡saˈɾu.çi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τσα‐ρού‐χι

Ουσιαστικό

τσαρούχι ουδέτερο

1. υπόδημα, συνήθως με φούντα, που φορούσαν οι Έλληνες χωρικοί και οι τσολιάδες
2. υπόδημα σύμβολο των ευζώνων της προεδρικής φρουράς

Συγγενικά

• τσαρουχάδικο
• τσαρουχάς
• Τσαρούχι (τοπωνύμιο)

επώνυμα:

• Τσαρουχάς
• Τσαρούχας
• Τσαρούχης

Εκφράσεις

• έχω ένα στόμα σαν τσαρούχι / το στόμα μου είναι σαν τσαρούχι / το στόμα μου έγινε τσαρούχι
• με τα τσαρούχια

Δείτε επίσης

• τσαρούχι στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    τσαρούχι

γαλλικά : chaussure (fr) à pompons (fr)