τσαούσης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τσαούσης	οι	τσαούσηδες
γενική	του	τσαούση	των	τσαούσηδων
αιτιατική	τον	τσαούση	τους	τσαούσηδες
κλητική		τσαούση		τσαούσηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσαούσης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική τσιαβούσης, τσαούσιος (όψιμη μεσαιωνική) < οθωμανική τουρκική چاوش (τουρκική çavuş) + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡saˈu.sis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τσα‐ού‐σης

Ουσιαστικό

τσαούσης αρσενικό (θηλυκό τσαούσα)

1. (στρατιωτικός βαθμός, παρωχημένο) λοχίας του οθωμανικού στρατού
2. (μεταφορικά, οικείο) πεισματάρης, απαιτητικός άνθρωπος

Άλλες μορφές

• τσιαούσης

Συγγενικά

• Τσαούς (προσωνύμιο)
• Τσαούσης (επώνυμο)
• τσαούσμπασης

Μεταφράσεις

    τσαούσης