τριβεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τριβεύς	οἱ	τριβεῖς
γενική	τοῦ	τριβέως	τῶν	τριβέων
δοτική	τῷ	τριβεῖ	τοῖς	τριβεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	τριβέᾱ	τοὺς	τριβέᾱς
κλητική ὦ!		τριβεῦ		τριβεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τριβεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		τριβέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριβεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική τρίβ(ω) + -εύς

Ουσιαστικό

τριβεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (επάγγελμα) μασέρ

Πηγές

• τριβεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.