σύνοψις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύνοψῐς	αἱ	συνόψεις
γενική	τῆς	συνόψεως	τῶν	συνόψεων
δοτική	τῇ	συνόψει	ταῖς	συνόψεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύνοψῐν	τὰς	συνόψεις
κλητική ὦ!		σύνοψῐ		συνόψεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνόψει
γεν-δοτ	τοῖν		συνοψέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνοψις < σύν- + ὄψις

Ουσιαστικό

σύνοψις, -εως θηλυκό

1. συνολική επισκόπηση, κοίταγμα, θεώρηση πολλών πραγμάτων
2. (ελληνιστική σημασία) σύνοψη, περίληψη, ανακεφαλαίωση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συνοψίζω, συνόψομαι και grc

Πηγές

• σύνοψις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύνοψις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.