σύμβαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύμβαση	οι	συμβάσεις
γενική	της	σύμβασης*	των	συμβάσεων
αιτιατική	τη	σύμβαση	τις	συμβάσεις
κλητική		σύμβαση		συμβάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμβάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύμβαση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύμβα(σις) (συμβάδιση, συμφωνία) + -ση. Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + βάσις

για τις κοινωνικές συμβάσεις < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική conventions, πληθυντικός του convention.^[1]

σύμβαση θηλυκό

(συνήθως στον πληθυντικό) η γραπτή ή άγραφη συμφωνία μεταξύ των μελών μιας ομάδας ή κοινωνίας ότι θα υιοθετήσουν ορισμένες συνήθειες ή πρακτικές
⮡ Κάποτε οι κοινωνικές συμβάσεις δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να φοράνε παντελόνια.

⮡ Οι συντάκτες του Βικιλεξικού έχουν με τον καιρό υιοθετήσει ορισμένες συμβάσεις για τη μορφοποίηση των λημμάτων.
γραπτό κείμενο συμφωνίας - συνθήκης με δεσμευτική ισχύ για όσους το υπέγραψαν
⮡ εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας

⮡ η διεθνής σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού

※ Διά της συμβάσεως μισθώσεως εργασίας, ο μεν εκμισθωτής δικαιούται να παρέχει εφ' ορισμένον ή αόριστον χρόνον την εργασίαν αυτού εις τον μισθωτήν, ούτος δε να καταβάλη τον συμφωνηθέντα μισθόν. (άρθρο 648, παράγραφος 1 του Εργατικού Δικαίου. καθαρεύουσα, μεταγραφή σε μονοτονικό)

άγραφη συμφωνία

κείμενο συμφωνίας

→ δείτε και τις λέξεις συνθήκη και συμφωνία