συνοπτικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνοπτικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνοπτικῶς < αρχαία ελληνική συνοπτικός. Συγχρονικά αναλύεται σε συνοπτικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

συνοπτικώς

• (παρωχημένο) συνοπτικά

Πηγές

• συνοπτικός (& συνοπτικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)