συμφοίτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμφοίτηση	οι	συμφοιτήσεις
γενική	της	συμφοίτησης*	των	συμφοιτήσεων
αιτιατική	τη	συμφοίτηση	τις	συμφοιτήσεις
κλητική		συμφοίτηση		συμφοιτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμφοιτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμφοίτηση < αρχαία ελληνική συμφοίτησις < συμφοιτάω. Συγχρονικά αναλύεται σε συμ- + φοίτηση

Ουσιαστικό

συμφοίτηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συμφοιτώ

Μεταφράσεις

    συμφοίτηση