συγχύζομαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συγχύζομαι < παθητική φωνή του ρήματος συγχύζω < σύγχυση < αρχαία ελληνική σύγχυσις < συγχέω

Ρήμα

συγχύζομαι, πρτ.: συγχυζόμουν(α), στ.μέλλ.: θα συγχυστώ, αόρ.: συγχύστηκα, μτχ.π.π.: συγχυσμένος

1. ταράζομαι τόσο πολύ που τα χάνω, νιώθω σύγχυση, με συγχύζει κάποιος ή κάτι

   Δεν φαντάζεσαι πόσο συγχύστηκα χτες το βράδυ που έμαθα ότι ο γαμπρός μας χαστούκισε την κόρη μας

Συγγενικά

• σύγχυση

Μεταφράσεις

    συγχύζομαι