στασιαστής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στασιαστής	οι	στασιαστές
γενική	του	στασιαστή	των	στασιαστών
αιτιατική	τον	στασιαστή	τους	στασιαστές
κλητική		στασιαστή		στασιαστές
όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στασιαστής < στασιάζω

Προφορά

ΔΦΑ : /sta.si.aˈstis/

Ουσιαστικό

στασιαστής αρσενικό

• αυτός που συμμετέχει σε στάση, που στασιάζει, που αμφισβητεί τη νόμιμη εξουσία ή αρχή ή την διεκδικεί από το νόμιμο κάτοχό της

οι στασιαστές απομόνωσαν στο αμπάρι τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος που έμειναν πιστοί στον πλοίαρχο

ο διάδοχος του θρόνου δολοφονήθηκε από έναν στασιαστή, ο οποίος βασίλεψε για ένα μόλις μήνα προτού ανατραπεί από το εξεγερμένο πλήθος

Συγγενικές λέξεις

• στάση
• στασιάζω
• στασιαστικός

Συνώνυμα

• επαναστάτης

Μεταφράσεις

    στασιαστής

αγγλικά : mutineer (en)