σκρίνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σκρῑνιο-
ονομαστική	τὸ	σκρίνιον	τὰ	σκρίνιᾰ
γενική	τοῦ	σκρινίου	τῶν	σκρινίων
δοτική	τῷ	σκρινίῳ	τοῖς	σκρινίοις
αιτιατική	τὸ	σκρίνιον	τὰ	σκρίνιᾰ
κλητική ὦ!		σκρίνιον		σκρίνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκρινίω
γεν-δοτ	τοῖν		σκρινίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκρίνιον < (άμεσο δάνειο) λατινική scrin(ium) (κιβώτιο) + -ιον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: σκρίνιο

Ουσιαστικό

σκρίνιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• κουτί, κιβώτιο, κασέλα

Παράγωγα

• σκρινιάριος

Πηγές

• σκρίνιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκρίνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.