ρουπάκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ρουπάκι	τα	ρουπάκια
γενική	του	ρουπακιού	των	ρουπακιών
αιτιατική	το	ρουπάκι	τα	ρουπάκια
κλητική		ρουπάκι		ρουπάκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρουπάκι < ρωπάκι < ρωπάκιον < ρώπαξ < ρώψ.

Ουσιαστικό

ρουπάκι ουδέτερο

• είδος βελανιδιάς (συνήθως θαμνώδης).

  ⮡  Η αρία και το ρουπάκι αποτελούν παραλλαγές της δρυός (βελανιδιάς).

  ※  Νάχω από πάλιουραν βορό και στρούγγα από ροδάμι | νάχω και σε ψηλήν κορφή καλύβα από ρουπάκια, (Κώστας Κρυστάλλης, Ήθελα νάμουν τσέλιγκας, Ο τραγουδιστής του χωριού και της στάνης, 1893)

Συγγενικά

• ρουπακιά

Μεταφράσεις

    ρουπάκι

γαλλικά : rouvre (fr)