ρηγνύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ρηγνύω < αρχαία ελληνική ῥηγνύω, τύπου του ρήματος ῥήγνυμι και < θέμα Fραγ-

Ρήμα

ρηγνύω {μόνο στον ενεστώτα)

• (αρχαιοπρεπές, παρωχημένο) στα νέα ελληνικά: σε σύνθετες λέξεις

  σημασία: θραύω, σπάζω, ξεσχίζω, συντρίβω

Σύνθετα

• διαρρηγνύω
• εκρήγνυμαι

Συγγενικά

θέματα ραγ- ρηγ- ρωγ-. Δείτε τα συγγενικά τους

• ραγίζω
• ρήγμα
• ρήξη
• ρωγμή

Πηγές

• Δεν υπάρχει σε όλα τα λεξικά ως ρήμα της κοινής νεοελληνικής
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• ῥηγνύω - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .