πρόσκτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόσκτηση	οι	προσκτήσεις
γενική	της	πρόσκτησης*	των	προσκτήσεων
αιτιατική	την	πρόσκτηση	τις	προσκτήσεις
κλητική		πρόσκτηση		προσκτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσκτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσκτηση < ελληνιστική κοινή πρόσκτησις αρχαία ελληνική προσκτάομαι / προσκτῶμαι < πρός + κτάομαι / κτῶμαι

Ουσιαστικό

πρόσκτηση θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προσκτώμαι, η απόκτηση παραπάνω εφοδίων, αύξηση αυτών που ήδη έχω

Μεταφράσεις

    πρόσκτηση