πρόθεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρόθεσῐς	αἱ	προθέσεις
γενική	τῆς	προθέσεως	τῶν	προθέσεων
δοτική	τῇ	προθέσει	ταῖς	προθέσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πρόθεσῐν	τὰς	προθέσεις
κλητική ὦ!		πρόθεσῐ		προθέσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προθέσει
γεν-δοτ	τοῖν		προθεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόθεσις < προτίθημι, θέμα προθε- + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε πρό- + θέσις

Ουσιαστικό

πρόθεσις θηλυκό

1. η τοποθέτηση κάποιου αντικειμένου μπροστά από άλλο
2. (για νεκρούς) η έκθεση του σώματος του νεκρού στο σπίτι του
3. η δημόσια δήλωση, η κοινοποίηση
4. η πρόταση ενός ζητήματος για συζήτηση

   → δείτε  νέα ελληνική: πρόθεση

Πηγές

• πρόθεσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρόθεσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.