προσήμανση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προσήμανση	οι	προσημάνσεις
γενική	της	προσήμανσης*	των	προσημάνσεων
αιτιατική	την	προσήμανση	τις	προσημάνσεις
κλητική		προσήμανση		προσημάνσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσημάνσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσήμανση < ελληνιστική κοινή προσήμανσις < αρχαία ελληνική προσημαίνω < πρό + σημαίνω < σῆμα

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾoˈsi.man.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σή‐μαν‐ση

Ουσιαστικό

προσήμανση θηλυκό

1. η ενέργεια του προσημαίνω, το να προλέγω τα μελλούμενα

   ≈ συνώνυμα: προμήνυμα

2. η εκ των προτέρων σήμανση σε κάτι που πρέπει να γίνει

   προσήμανση υλοτομητέων δέντρων

3. (γενικότερα) προϊδεασμός, προειδοποίηση
   • (φιλολογία) μέρος φιλολογικού έργου με νύξεις για το τι επακολουθεί

     προσήμανση του συγγραφέα για το τι θα ακολουθήσει

     ≠ αντώνυμα: αναδρομή

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προσημαίνω, σημαίνω και σήμα

Δείτε επίσης

• προσημαντικός (ελληνιστική κοινή)
• προσημάντωρ (μεσαιωνικά ελληνικά)

Μεταφράσεις

    προσήμανση