προκαθήμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	προκαθήμενος	οι	προκαθήμενοι
γενική	του	προκαθήμενου & προκαθημένου	των	προκαθήμενων & προκαθημένων
αιτιατική	τον	προκαθήμενο	τους	προκαθήμενους & προκαθημένους
κλητική		προκαθήμενε		προκαθήμενοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προκαθήμενος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προκαθήμενοι (άρχοντες) < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος προκάθημαι

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.kaˈθi.me.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐κα‐θή‐με‐νος

Ουσιαστικό

προκαθήμενος αρσενικό

• (θρησκεία) ο επικεφαλής κληρικός μιας εκκλησίας

  ※  [...] με την εν λόγω δήλωση, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας τοποθετείται δημοσίως για πρώτη φορά αναφορικά με τις προθέσεις του για το μέλλον του στο τιμόνι της Εκκλησίας της Ελλάδος. (Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Θα ήθελα να παραιτηθώ την κατάλληλη ώρα, Ναυτεμπορική, 23 Νοεμβρίου 2019)

Μεταφράσεις

    προκαθήμενος