προέλευσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

προέλευσις < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προέλευσις < (πρό) προ- + ἔλευσις

Ουσιαστικό

προέλευσις θηλυκό

1. το να προχωράς ο ερχομός από κάπου

   ※  προέλευσις ἐκ τοῦ παλατίου (⌘ Ιωάννης Τζέτζης, γραμματικός (1100-1180). Χιλιάδες (Historiarum variarum chiliades), 6.491)

2. η παρέλαση

   ※  προέλευσις θριαμβική (⌘ Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Παρεκβολαί εὶς τὴν Ὁμήρου Ἰλιάδα, 1292.16.)

3. ο προβιβασμός

Πηγές

• προέλευσις - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προέλευσῐς	αἱ	προελεύσεις
γενική	τῆς	προελεύσεως	τῶν	προελεύσεων
δοτική	τῇ	προελεύσει	ταῖς	προελεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προέλευσῐν	τὰς	προελεύσεις
κλητική ὦ!		προέλευσῐ		προελεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προελεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		προελευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προέλευσις < αρχαία ελληνική (πρό) προ- + ἔλευσις < προελεύσομαι, μέλλοντας του προέρχομαι

Ουσιαστικό

προέλευσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. το να προχωράς ο ερχομός από κάπου
  2. η παρέλαση

Συγγενικά

• προελαύνω
• προέρχομαι
• → και δείτε τις λέξεις ἔλευσις, ἐλεύσομαι και ἔρχομαι

Πηγές

• προέλευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.