πραμάτεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πραμάτεια	οι	πραμάτειες
γενική	της	πραμάτειας		—
αιτιατική	την	πραμάτεια	τις	πραμάτειες
κλητική		πραμάτεια		πραμάτειες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πραμάτεια < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική πραμάτεια / πρα(γ)ματεία (& πραματία)

ή < πραματ(ευτής) + -εια (αναδρομικός σχηματισμός)

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾaˈma.tça/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρα‐μά‐τεια

Ουσιαστικό

πραμάτεια θηλυκό

• το εμπόρευμα, τα αγαθά που πουλούσε ένας πραματευτής

  ※  Οι ψαράδες διαλαλούσαν την πραμάτεια τους με πανηγυρικό τρόπο, ίσως λόγω της ημέρας. Οι ταβλάδες γεμάτοι ψάρια κι ο κόσμος περνούσε συγκρίνοντας τις τιμές. Εκατόν σαράντα γρόσια τα σκουμπριά, που τα περισσότερα βέβαια ήταν κολιοί, εκατό οι μαρίδες, εκατόν σαράντα τα σαυρίδια, διακόσια ογδόντα οι αθερίνες, εξήντα η μία παλαμίδα, διακόσια σαράντα τα τεκίρια που τα έδιναν για μπαρμπούνια, τριακόσια σαράντα το καλκάνι. Η δυνατή φωνή ενός όμορφου ψαρά λίγο πιο κάτω την έκανε να στραφεί προς τα εκεί.

  Μαίρη Μαγουλά, Κύματα του Βοσπόρου, αρχική δημοσίευση: (2015), εκδόσεις: Μεταίχμιο, ISBN 9786180303155, @google.gr/books

Παροιμίες

• η πραμάτεια θέλει μάτια

Συγγενικά

• πραματευτής
• πραματευτάδικο

→ και δείτε τις λέξεις πράμα και πράγμα

Μεταφράσεις

    πραμάτεια

αγγλικά : wares (en), merchandise (en) γαλλικά : marchandise (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πραμάτεια < πραματεία (μετακίνηση τόνου)

Ουσιαστικό

πραμάτεια θηλυκό

• μεταγενέστερη μορφή του πραματεία < πραγματεία → δείτε τη λέξη πραγματία

  ※  17ος αιώνας Τρώιλος Ιωάννης-Ανδρέας, Βασιλεύς ο Ρωδολίνος, Γ 166

  τὴν πραμάτειαν του

Κλιτικοί τύποι

• πραμάτειαν (αιτιατική ενικού)