πετσόγερος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πετσόγερος < πετσίν ή πετσίον + γέρος

Ουσιαστικό

πετσόγερος αρσενικό (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό στην Κύπρο)

1. (για πάρα πολύ ηλικιωμένο άνθρωπο) που έχει μείνει πετσί και κόκαλο
2. (υβριστικό) ανόητος γέρος, παλιόγερος

Άλλες μορφές

• πετσόερος

Συγγενικά

• βρομόγερος
• κακόγερος
• καλόγερος
• κορδόγερος
• λουλόγερος
• λυσσόγερος
• μπαμπόγερος
• μπομπόγερος
• πρωτόγερος
• → και δείτε τις λέξεις πετσίν, πετσίον και γέρος

Δείτε επίσης

• στα κυπριακά: πατσόγερος, πατσόερος, πετσόερος, πετσολαγκού
• στα μεσαιωνικά ελληνικά: πετσολαγγού

Πηγές

• πετσόγερος σελ.210, Τόμος 16 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.