πεμπτέος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πεμπτέος < πέμπω

Επίθετο

πεμπτέος, α, ον

• που πρέπει να σταλεί (διάφορο του πεμπταίος: πέμπτος)