παρορμηθείς

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	παρορμηθείς	ἡ	παρορμηθεῖσᾰ	τὸ	παρορμηθέν
γενική	τοῦ	παρορμηθέντος	τῆς	παρορμηθείσης	τοῦ	παρορμηθέντος
δοτική	τῷ	παρορμηθέντῐ	τῇ	παρορμηθείσῃ	τῷ	παρορμηθέντῐ
αιτιατική	τὸν	παρορμηθέντᾰ	τὴν	παρορμηθεῖσᾰν	τὸ	παρορμηθέν
κλητική ὦ!		παρορμηθείς		παρορμηθεῖσᾰ		παρορμηθέν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	παρορμηθέντες	αἱ	παρορμηθεῖσαι	τὰ	παρορμηθέντᾰ
γενική	τῶν	παρορμηθέντων	τῶν	παρορμηθεισῶν	τῶν	παρορμηθέντων
δοτική	τοῖς	παρορμηθεῖσῐ(ν)	ταῖς	παρορμηθείσαις	τοῖς	παρορμηθεῖσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	παρορμηθέντᾰς	τὰς	παρορμηθείσᾱς	τὰ	παρορμηθέντᾰ
κλητική ὦ!		παρορμηθέντες		παρορμηθεῖσαι		παρορμηθέντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παρορμηθέντε	τὼ	παρορμηθείσᾱ	τὼ	παρορμηθέντε
γεν-δοτ	τοῖν	παρορμηθέντοιν	τοῖν	παρορμηθείσαιν	τοῖν	παρορμηθέντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυθείς' όπως «λυθείς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

παρορμηθείς

• μετοχή παθητικού αορίστου (παρωρμήθην) του ρήματος παρορμάω, παρορμῶ

  → χρειάζεται παράθεμα

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) που τον παρακίνησαν

  ※  Ἐπεχείρησα πέρυσιν, ὑπὸ σοῦ παρορμηθείς, νὰ γράψω πραγματείαν ἀφορῶσαν εἰς τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τῶν Μανιατῶν.

  Πέτρος Κανελλίδης, Οι Μανιάται στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1888