παρανόμι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	παρανόμι	τα	παρανόμια
γενική	του	παρανομιού	των	παρανομιών
αιτιατική	το	παρανόμι	τα	παρανόμια
κλητική		παρανόμι		παρανόμια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρανόμι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική παρανόμι. Αναλύεται σε παρα- + (ό)νομ(α) + -ι

Ουσιαστικό

παρανόμι ουδέτερο

• (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του παρωνύμιο

  ※  Αφόντας λοιπόν το σκεδίασε, με το νου του, είπε ν' αλλάξει και τ' όνομά του —μάλλον το παρανόμι του. Και από Μούργος (καθαυτό) γίνηκε Μουργόπουλος (από το διήγημα του Γιώργου Δενδρινού (1904-1938) «Η βιτρίνα», στη συλλογή αφηγημάτων: Ειρήνη υμίν, επιμέλεια: Ε.Χ. Γονατάς (Αθήνα: Στιγμή, 1988), σ. 35)

Μεταφράσεις

    παρανόμι

→ δείτε τη λέξη παρωνύμιο

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

παρανόμι < παρα- + (ὄ)νομ(α) + -ι με αποβολή του [o] για αποφυγή της χασμωδίας Πιθανόν, με αναδρομικό σχηματισμό από το παρωνύμιν.

Ουσιαστικό

παρανόμι ουδέτερο

• το παρανόμι, παρατσούκλι

Άλλες μορφές

• παρανόμιν