παραδρομή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παραδρομή	οι	παραδρομές
γενική	της	παραδρομής	των	παραδρομών
αιτιατική	την	παραδρομή	τις	παραδρομές
κλητική		παραδρομή		παραδρομές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραδρομή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παραδρομή, από τη φράση ἐν παραδρομῇ < παρατρέχω

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾa.ðɾoˈmi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρα‐δρο‐μή

Ουσιαστικό

παραδρομή θηλυκό

• απροσεξία, βιασύνη που δημιουργεί μικρό λάθος, συνήθως γλωσσικό

Συνώνυμα

• γλωσσικό λάθος
• γλωσσικό ολίσθημα
• → δείτε και τη λέξη αβλεψία

Εκφράσεις

• εκ παραδρομής (λόγιο)

Δείτε επίσης

• λάθος
• lapsus
• γλώσσα λανθάνουσα

Μεταφράσεις

    παραδρομή

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παραδρομή	αἱ	παραδρομαί
γενική	τῆς	παραδρομῆς	τῶν	παραδρομῶν
δοτική	τῇ	παραδρομῇ	ταῖς	παραδρομαῖς
αιτιατική	τὴν	παραδρομήν	τὰς	παραδρομᾱ́ς
κλητική ὦ!		παραδρομή		παραδρομαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραδρομᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		παραδρομαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραδρομή < παραδραμεῖν, απαρέμφατο αορίστου β' του παρατρέχω παρα-

Ουσιαστικό

παραδρομή θηλυκό

1. τρέξιμο κοντά ή παράπλευρα
2. περιστροφή, ανατροπή
3. βιασύνη, βιαστική αναφορά

Εκφράσεις

• ἐκ παραδρομῆς (ελληνιστική κοινή)
• ἐν παραδρομῇ

Συγγενικά

• παραδραμέτην
• παραδρομάδην
• παραδρομίς
• παράδρομος

→ και δείτε τη λέξη παρατρέχω

Πηγές

• παραδρομή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραδρομή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.