ουρανογείτων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ουρανογείτων & ουρανογείτονας	η	ουρανογείτων	το	ουρανογείτον
γενική	του	ουρανογείτονος & ουρανογείτονα	της	ουρανογείτονος	του	ουρανογείτονος
αιτιατική	τον	ουρανογείτονα	την	ουρανογείτονα	το	ουρανογείτον
κλητική		ουρανογείτων & ουρανογείτονα		ουρανογείτων		ουρανογείτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ουρανογείτονες	οι	ουρανογείτονες	τα	ουρανογείτονα
γενική	των	ουρανογειτόνων	των	ουρανογειτόνων	των	ουρανογειτόνων
αιτιατική	τους	ουρανογείτονες	τις	ουρανογείτονες	τα	ουρανογείτονα
κλητική		ουρανογείτονες		ουρανογείτονες		ουρανογείτονα
Οι δεύτεροι τύποι του αρσενικού, νεότερες μορφές.
ομάδα '-ων-ονας', Κατηγορία όπως «μετριόφρων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ουρανογείτων < ουρανός + -ο- + γείτων

Επίθετο

ουρανογείτων

• (ποιητικός τύπος) που «γειτονεύει» με τον ουρανό, υψηλός, απόκρημνος
  • Εκεί ο της Αγίας μας Σοφίας στίλβων όλος / ουρανογείτων θόλος. (Παναγιώτης Σούτσος, Ο άγνωστος, λυρικό δράμα εις πέντε πράξεις, 1842)
  • Στην κορυφή / κι εγώ μ’ όλους μαζί σαν ανεβαίνει ο φύλακας με / τα κλειδιά Αυτός κάθε πρωί και πιο ραχιτικός / κι εμείς να τον κοιτάμε ουρανογείτονες.» (Γιάννης Δάλλας, «Εποχή των νομάδων», Το τίμημα, 1981)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ουρανός και γείτονας

Μεταφράσεις

    ουρανογείτων