οσμηρός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	οσμηρός	οσμηρή	οσμηρό
γενική	οσμηρού	οσμηρής	οσμηρού
αιτιατική	οσμηρό	οσμηρή	οσμηρό
κλητική	οσμηρέ	οσμηρή	οσμηρό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	οσμηροί	οσμηρές	οσμηρά
γενική	οσμηρών	οσμηρών	οσμηρών
αιτιατική	οσμηρούς	οσμηρές	οσμηρά
κλητική	οσμηροί	οσμηρές	οσμηρά

Ετυμολογία

οσμηρός < ελληνιστική κοινή ὀσμηρός / ὀσμήρης < αρχαία ελληνική ὀσμή < ὄζω < πρωτοελληνική *óďďō < *h₃ed-ye-, < *h₃ed- (όζω, μυρίζω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɔ.zmi.ˈɾɔs/

Επίθετο

οσμηρός, -ή, -ό

• (λόγιο) (αρχαιοπρεπές) που αναδίδει οσμές

Άλλες μορφές

• οσμήρης

Συνώνυμα

• οσμηγόνος
• οσμογόνος

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οσμηρός	οι	οσμηροί
γενική	του	οσμηρού	των	οσμηρών
αιτιατική	τον	οσμηρό	τους	οσμηρούς
κλητική		οσμηρέ		οσμηροί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

οσμηρός αρσενικό

• (ιχθυολογία) είδος ψαριού της οικογένειας οσμηρίδες

Δείτε επίσης

• πέστροφα
• σολομός

Συγγενικές λέξεις

• οσμηρότητα
• → δείτε τις λέξεις οσμή και όζω

Μεταφράσεις

    οσμηρός

ελληνιστική κοινή : ὀσμηρός / ὀσμήρης αγγλικά : smelling (en), odorous (en)