ξιφουλκός

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ξιφουλκός	τὸ	ξιφουλκόν
γενική	τοῦ/τῆς	ξιφουλκοῦ	τοῦ	ξιφουλκοῦ
δοτική	τῷ/τῇ	ξιφουλκῷ	τῷ	ξιφουλκῷ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ξιφουλκόν	τὸ	ξιφουλκόν
κλητική ὦ!		ξιφουλκέ		ξιφουλκόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ξιφουλκοί	τὰ	ξιφουλκᾰ́
γενική	τῶν	ξιφουλκῶν	τῶν	ξιφουλκῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ξιφουλκοῖς	τοῖς	ξιφουλκοῖς
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ξιφουλκούς	τὰ	ξιφουλκᾰ́
κλητική ὦ!		ξιφουλκοί		ξιφουλκᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ξιφουλκώ	τὼ	ξιφουλκώ
γεν-δοτ	τοῖν	ξιφουλκοῖν	τοῖν	ξιφουλκοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'βοηθός' όπως «βοηθός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ξιφουλκός < ξῐ́φος + -ουλκός (ἕλκω)

Επίθετο

ξιφουλκός, -ός, -όν

• που τραβάει ξίφος

Πηγές

• ξιφουλκός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ξιφουλκός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.