νηρείτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	νηρείτης	οἱ	νηρεῖται
γενική	τοῦ	νηρείτου	τῶν	νηρειτῶν
δοτική	τῷ	νηρείτῃ	τοῖς	νηρείταις
αιτιατική	τὸν	νηρείτην	τοὺς	νηρείτᾱς
κλητική ὦ!		νηρεῖτᾰ		νηρεῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νηρείτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		νηρείταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νηρείτης < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

νηρείτης, -ου αρσενικό

• (μαλάκιο) διάφορα είδη θαλάσσιων σαλιγκαριών

  άλλες μορφές: νηρίτης

Σημειώσεις

• Δε σχετίζεται το νήριτος

Πηγές

• νηρείτης, νηρίτης, νηρίται - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.