μποέμ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μποέμ < (λόγιο δάνειο) γαλλική bohème < Bohême (Βοημία)

Προφορά

ΔΦΑ : /boˈem/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπο‐έμ

Ουσιαστικό

μποέμ αρσενικό ή θηλυκό άκλιτο (θηλυκό και μποέμισσα)

1. που ζει με τρόπο λιτό, αμέριμνο, αντισυμβατικό και σχεδόν άσωτο (χρησιμοποιείται συνήθως για καλλιτέχνες)

   ※  Ο Δ. Χατζόπουλος τον χαρακτηρίζει ιδιόρρυθμο, εκκεντρικό, μποέμ, άνθρωπο των καπηλειών και των τρωγλών, και τον παρομοιάζει με τον φιλόσοφο Μένιππο, τον πνευματώδη Λουκιανό, τον παρατηρητικό Ντίκενς, τον ψυχολόγο Τουργκένιεφ. (* εφημερίδα Το Βήμα)

2. για τον τίτλο της όπερας → δείτε τη λέξη Μποέμ

Άλλες μορφές

• μποέμης (για το αρσενικό)

Συγγενικά

• μποέμικα
• μποέμικος
• μποεμισμός

Μεταφράσεις

    μποέμ

αγγλικά : bohemian (en)