μονόφυλλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μονόφυλλος	η	μονόφυλλη	το	μονόφυλλο
γενική	του	μονόφυλλου	της	μονόφυλλης	του	μονόφυλλου
αιτιατική	τον	μονόφυλλο	τη	μονόφυλλη	το	μονόφυλλο
κλητική		μονόφυλλε		μονόφυλλη		μονόφυλλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μονόφυλλοι	οι	μονόφυλλες	τα	μονόφυλλα
γενική	των	μονόφυλλων	των	μονόφυλλων	των	μονόφυλλων
αιτιατική	τους	μονόφυλλους	τις	μονόφυλλες	τα	μονόφυλλα
κλητική		μονόφυλλοι		μονόφυλλες		μονόφυλλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μονόφυλλος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μονόφυλλος. Μορφολογικά αναλύεται σε μονό- + -φυλλος.

Προφορά

ΔΦΑ : /moˈno.fi.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νό‐φυλ‐λος

Επίθετο

μονόφυλλος, -η, -ο

• (βοτανική) που έχει ένα μόνο φύλλο

Μεταφράσεις

    μονόφυλλος

γαλλικά : unifolié (fr)

Πηγές

• μονόφυλλος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μονόφυλλος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μονόφυλλος (φυτό) με ένα φύλλο. Μορφολογικά αναλύεται σε μονό- + -φυλλος.

Επίθετο

μονόφυλλος

• (ενδυμασία, για ρούχο) με ένα φύλλο υφάσματος

Πηγές

• μονόφυλλος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μονόφυλλος	τὸ	μονόφυλλον
γενική	τοῦ/τῆς	μονοφύλλου	τοῦ	μονοφύλλου
δοτική	τῷ/τῇ	μονοφύλλῳ	τῷ	μονοφύλλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	μονόφυλλον	τὸ	μονόφυλλον
κλητική ὦ!		μονόφυλλε		μονόφυλλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	μονόφυλλοι	τὰ	μονόφυλλᾰ
γενική	τῶν	μονοφύλλων	τῶν	μονοφύλλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	μονοφύλλοις	τοῖς	μονοφύλλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	μονοφύλλους	τὰ	μονόφυλλᾰ
κλητική ὦ!		μονόφυλλοι		μονόφυλλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μονοφύλλω	τὼ	μονοφύλλω
γεν-δοτ	τοῖν	μονοφύλλοιν	τοῖν	μονοφύλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μονόφυλλος (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μονό- + -φυλλος

Επίθετο

μονόφυλλος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• (βοτανική) μονόφυλλος, (φυτό) με ένο φύλλο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μόνος και φύλλον

Δείτε επίσης

• μονόφυλος (από μία φυλή, ένα φύλο)

Πηγές

• μονόφυλλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.