μονοπώλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μονοπώλιον	τὰ	μονοπώλιᾰ
γενική	τοῦ	μονοπωλίου	τῶν	μονοπωλίων
δοτική	τῷ	μονοπωλίῳ	τοῖς	μονοπωλίοις
αιτιατική	τὸ	μονοπώλιον	τὰ	μονοπώλιᾰ
κλητική ὦ!		μονοπώλιον		μονοπώλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μονοπωλίω
γεν-δοτ	τοῖν		μονοπωλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονοπώλιον < μονο- + -πώλιον

Ουσιαστικό

μονοπώλιον, -ου ουδέτερο

• (οικονομία) το μονοπώλιο

Συγγενικά

• μονοπωλεῖον

→ και δείτε τις λέξεις μονοπωλέω, μόνος και πωλέω

Πηγές

• μονοπώλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.