μετάλλαξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μετάλλαξῐς	αἱ	μεταλλάξεις
γενική	τῆς	μεταλλάξεως	τῶν	μεταλλάξεων
δοτική	τῇ	μεταλλάξει	ταῖς	μεταλλάξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μετάλλαξῐν	τὰς	μεταλλάξεις
κλητική ὦ!		μετάλλαξῐ		μεταλλάξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεταλλάξει
γεν-δοτ	τοῖν		μεταλλαξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετάλλαξις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μετάλλαξις θηλυκό

• συνώνυμο του μεταλλαγή: η ανταλλαγή

Πηγές

• μετάλλαξις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μετάλλαξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.