μεγαθήριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μεγαθήριο	τα	μεγαθήρια
γενική	του	μεγαθήριου & μεγαθηρίου	των	μεγαθήριων & μεγαθηρίων
αιτιατική	το	μεγαθήριο	τα	μεγαθήρια
κλητική		μεγαθήριο		μεγαθήρια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεγαθήριο < λόγιο ενδογενές δάνειο: νεολατινική Megatherium (ταξινομικό γένος) < αρχαία ελληνική μέγας + θηρίον. Μορφολογικά αναλύεται σε μεγα- + θηρίο.

Προφορά

ΔΦΑ : /me.ɣaˈθi.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐γα‐θή‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

μεγαθήριο ουδέτερο

1. (παλαιοντολογία) μεγάλο θηλαστικό που έχει εκλείψει και ανήκε στο γένος Μεγαθήρια
2. (μεταφορικά) μεγάλη κατασκευή ή ψηλός άνθρωπος

   ≈ συνώνυμα: μαμούθ

Μεταφράσεις

    μεγαθήριο

γαλλικά : mégathérium (fr)

Πηγές

• μεγαθήριο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• μεγαθήριο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)