μανός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μανός	η	μανή	το	μανό
γενική	του	μανού	της	μανής	του	μανού
αιτιατική	τον	μανό	τη	μανή	το	μανό
κλητική		μανέ		μανή		μανό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μανοί	οι	μανές	τα	μανά
γενική	των	μανών	των	μανών	των	μανών
αιτιατική	τους	μανούς	τις	μανές	τα	μανά
κλητική		μανοί		μανές		μανά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μανός < αρχαία ελληνική μανός

Επίθετο

μανός,ή,ό

1. οκνηρός, χαλαρός, μαλθακός, χαύνος
2. αραιός
3. (κυπριακά) ο φελλός από την δρυ, ο χαζός, ο βλάκας

Ουσιαστικό

μανός αρσενικό

1. αραιός βρόχος στο δίχτυ -στο μανωμένο ή μανωτό δίχτυ

Μεταφράσεις

    μανός

αγγλικά : lazy (en)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μανός < πιθανόν από το μοδαρός και μαδνός ή ίσως ομόρριζο του μόνος

Επίθετο

μανός

1. χαλαρός, αραιός, πορώδης, ισχνός
2. λίγος

Συγγενικές λέξεις

• μανῶς (σπανίως ή κατά αραιά διαστήματα)
• μανότης (χαλαρότητα, αραιότητα, σπανιότητα)