μάσταξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	μαστᾰκ-
ονομαστική	ἡ	μάσταξ	αἱ	μάστακες
γενική	τῆς	μάστακος	τῶν	μαστάκων
δοτική	τῇ	μάστακῐ	ταῖς	μάσταξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μάστακᾰ	τὰς	μάστακᾰς
κλητική ὦ!		μάσταξ		μάστακες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μάστακε
γεν-δοτ	τοῖν		μαστάκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάσταξ < μαστάζω (μασάω) ή από τον ταυτόσημο παράλληλο τύπο μασάομαι

Ουσιαστικό

μάσταξ θηλυκό

1. η μπουκιά, αυτό που μπορεί να μασηθεί

   ↪ μάστακα δοῖσα τέκνοισιν

2. τα σαγόνια, το στόμα, εκείνο με το οποίο μασάει ο άνθρωπος ή το ζώο

   ↪ ἐπί μάστακα χερσὶ πίεζε (έκλεινε το στόμα του με τα χέρια)

3. (ελληνιστική σημασία) είδος ακρίδας (μόνο σε σχόλια ή γλώσσες λεξικών)

Συγγενικά

• μαστάζω
• μαστιχάω και μαστίχη (σχίνος για "τσίχλα")
• μασάομαι
• ο μύσταξ (το άνω χείλος)

Πηγές

• μάσταξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μάσταξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.