κόσμους

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.zmus/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐σμους

Ετυμολογία 1

κόσμους: < κόσμος (με κώφωση του καταληκτικού -ος)

Ουσιαστικό

κόσμους

• (ιδιωματικό) ο κόσμος, με άρθρο «ου»

  ※  Μυαλό δέν ἔχουν, αὐτός οὑ κόσμους, θά πῶ, εἶπεν ἡ θειά τό Μαλαμώ. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Στο Χριστό στο Κάστρο)

Ετυμολογία 2

κόσμους: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κόσμους αρσενικό

• αιτιατική πληθυντικού του κόσμος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κόσμους αρσενικό

• αιτιατική πληθυντικού του κόσμος