κωφεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κωφεύω < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κωφεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈfe.vo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κω‐φεύ‐ω

Ρήμα

κωφεύω, πρτ.: κώφευα, αόρ.: κώφευσα/εκώφευσα (χωρίς παθητική φωνή)

• προσποιούμαι ότι δεν ακούω καλά
• (μεταφορικά) δεν υπακούω σε συμβουλές, αδιαφορώ, περιφρονώ

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κωφός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κωφεύω	κώφευα	θα κωφεύω	να κωφεύω		κωφεύοντας
β' ενικ.	κωφεύεις	κώφευες	θα κωφεύεις	να κωφεύεις	κώφευε
γ' ενικ.	κωφεύει	κώφευε	θα κωφεύει	να κωφεύει
α' πληθ.	κωφεύουμε	κωφεύαμε	θα κωφεύουμε	να κωφεύουμε
β' πληθ.	κωφεύετε	κωφεύατε	θα κωφεύετε	να κωφεύετε	κωφεύετε
γ' πληθ.	κωφεύουν(ε)	κώφευαν κωφεύαν(ε)	θα κωφεύουν(ε)	να κωφεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κώφευσα	θα κωφεύσω	να κωφεύσω		κωφεύσει
β' ενικ.		κώφευσες	θα κωφεύσεις	να κωφεύσεις	κώφευσε
γ' ενικ.		κώφευσε	θα κωφεύσει	να κωφεύσει
α' πληθ.		κωφεύσαμε	θα κωφεύσουμε	να κωφεύσουμε
β' πληθ.		κωφεύσατε	θα κωφεύσετε	να κωφεύσετε	κωφεύστε
γ' πληθ.		κώφευσαν κωφεύσαν(ε)	θα κωφεύσουν(ε)	να κωφεύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κωφεύσει	είχα κωφεύσει	θα έχω κωφεύσει	να έχω κωφεύσει
β' ενικ.	έχεις κωφεύσει	είχες κωφεύσει	θα έχεις κωφεύσει	να έχεις κωφεύσει
γ' ενικ.	έχει κωφεύσει	είχε κωφεύσει	θα έχει κωφεύσει	να έχει κωφεύσει
α' πληθ.	έχουμε κωφεύσει	είχαμε κωφεύσει	θα έχουμε κωφεύσει	να έχουμε κωφεύσει
β' πληθ.	έχετε κωφεύσει	είχατε κωφεύσει	θα έχετε κωφεύσει	να έχετε κωφεύσει
γ' πληθ.	έχουν κωφεύσει	είχαν κωφεύσει	θα έχουν κωφεύσει	να έχουν κωφεύσει

Μεταφράσεις

    κωφεύω