κυριαρχία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κυριαρχία	οι	κυριαρχίες
γενική	της	κυριαρχίας	των	κυριαρχιών
αιτιατική	την	κυριαρχία	τις	κυριαρχίες
κλητική		κυριαρχία		κυριαρχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κυριαρχία < αρχαία ελληνική κυριαρχία < αρχαία ελληνική κύριος + ἄρχω

κυριαρχία θηλυκό

η εξουσία, η δυνατότητα να ορίζει μια ομάδα ή άτομο καταστάσεις με απόλυτο τρόπο
το δικαίωμα της πολιτείας να ασκεί εξουσία στα εσωτερικά της ζητήματα και να καθορίζει την εξωτερικη της πολιτική
η εθνική κυριαρχία

κυριαρχία