κουπ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κουπ < (λόγιο δάνειο) γαλλική coupe < couper (κόβω, χτυπάω) < coup (χτύπημα) < παλαιά γαλλική colp / cop < δημώδης λατινική *colpus < λατινική colaphus < αρχαία ελληνική κόλαφος (αντιδάνειο)

Ουσιαστικό

κουπ θηλυκό άκλιτο

• (κομμωτική, ενδυμασία) το κόψιμο ρούχου ή μαλλιών

  ⮡  έκανε μια πολύ κοντή κουπ που της πάει πολύ

Δείτε επίσης

• κοπτική
• μιζαμπλί

Μεταφράσεις

    κουπ

→ δείτε τη λέξη κόψιμο