κοσμηματοπώλης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κοσμηματοπώλης	οι	κοσμηματοπώλες
γενική	του	κοσμηματοπώλη	των	κοσμηματοπωλών
αιτιατική	τον	κοσμηματοπώλη	τους	κοσμηματοπώλες
κλητική		κοσμηματοπώλη		κοσμηματοπώλες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοσμηματοπώλης < κοσμηματ- (γενική του κόσμημα) + -ο- + -πώλης

Ουσιαστικό

κοσμηματοπώλης αρσενικό

• αυτός που πουλά κοσμήματα

Συγγενικές λέξεις

• κοσμηματοπωλείο

Μεταφράσεις

    κοσμηματοπώλης

αγγλικά : jeweler (en) γαλλικά : bijoutier (fr) τουρκικά : kuyumcu (tr)