κορυνηφόρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κορυνηφόρος	τὸ	κορυνηφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	κορυνηφόρου	τοῦ	κορυνηφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	κορυνηφόρῳ	τῷ	κορυνηφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	κορυνηφόρον	τὸ	κορυνηφόρον
κλητική ὦ!		κορυνηφόρε		κορυνηφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κορυνηφόροι	τὰ	κορυνηφόρᾰ
γενική	τῶν	κορυνηφόρων	τῶν	κορυνηφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κορυνηφόροις	τοῖς	κορυνηφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κορυνηφόρους	τὰ	κορυνηφόρᾰ
κλητική ὦ!		κορυνηφόροι		κορυνηφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κορυνηφόρω	τὼ	κορυνηφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	κορυνηφόροιν	τοῖν	κορυνηφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κορυνηφόρος < κορύν(η) + -ο- + -φόρος < φέρω

Επίθετο

κορυνηφόρος

• που φέρει ρόπαλο

  οἱ κορυνηφόροι: ραβδούχοι, σωματοφύλακες του Πεισίστρατου

Πηγές

• κορυνηφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κορυνηφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.